Málaga is a municipality, capital of the Province of Málaga, in the Autonomous Community of Andalusia, Spain. With a population of 569,130 in 2015, it is the second-most populous city of Andalusia and the sixth-largest in Spain. The southernmost large city in Europe, it lies on the Costa del Sol (Coast of the Sun) of the Mediterranean, about 100 kilometres (62.14 miles) east of the Strait of Gibraltar and about 130 km (80.78 mi) north of Africa.

Málaga's history spans about 2,800 years, making it one of the oldest cities in the world. According to most scholars, it was founded about 770 BC by the Phoenicians as Malaka From the 6th century BC the city was under the hegemony of Ancient Carthage, and from 218 BC, it was ruled by the Roman Republic and then empire as Malaca (Latin). After the fall of the empire and the end of Visigothic rule, it was under Islamic rule as Mālaqah for 800 years, but in 1487, the Crown of Castille gained control after the Reconquista. The archaeological remains and monuments from the Phoenician, Roman, Arabic and Christian eras make the historic center of the city an "open museum", displaying its history of nearly 3,000 years.

This important cultural infrastructure and the artistic heritage have culminated in the nomination of Málaga as a candidate for the 2016 European Capital of Culture.

The painter and sculptor Pablo Picasso, Hebrew poet and Jewish philosopher Solomon Ibn Gabirol and the actor Antonio Banderas were born in Málaga. The magnum opus of Cuban composer Ernesto Lecuona, "Malagueña", is named after the music of this region of Spain.

The most important business sectors in Málaga are tourism, construction and technology services, but other sectors such as transportation and logistics are beginning to expand. The Andalusia Technology Park (PTA), located in Málaga, has enjoyed significant growth since its inauguration in 1992. Málaga is the main economic and financial centre of southern Spain, home of the region's largest bank, Unicaja, and the fourth-ranking city in economic activity in Spain behind Madrid, Barcelona and Valencia.

Տանժեր – Մշակույթների և ծովային ուղիների խաչմերուկ

Տանժեր, որը գտնվում է Մարոկկոյի հյուսիսում, միավորում է Եվրոպան և Աֆրիկան։ Քաղաքը հայտնի է իր մավրական ճարտարապետությամբ և պատմությամբ, իսկ նրա հին քաղաքը (մեդինա) ընդգրկված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։ Այստեղ կարելի է վայելել կենդանի շուկաներ, գեղեցիկ լողափեր և շնչահեղձ vistas, ինչպես նաև զգալ մթնոլորտ, որտեղ խաչվում են տարբեր մշակույթներ։

Մեկնորդների համար Տանժերը բացառիկ հնարավորություններ է առաջարկում բացահայտելու մարոկկյան մշակույթը, պատմությունն ու խոհանոցը։ Մեդինայում զբոսանքները, Կասբայի այցելությունները և շուկաներում գնումներ կատարելը թույլ են տալիս զգալ քաղաքի ոգին, որտեղ Արևելքը հանդիպում է Արևմուտքին։

Salvador is the capital of Bahia state and was formerly the first capital of Brazil. Salvador is known for its endless number of churches, as well as for being a land of majestic fortresses. After visiting these places, it is also worth taking a look at the Chapada Diamantina National Park – the most interesting natural park in Brazil. In Salvador, there reigns an atmosphere of joy, revelry, and holidays – this is due to the fact that the local population was influenced by Africa. In Salvador, you can always admire the natural beauty of this area. You will be enchanted by the sensuality of this land, and you will be able to discover a piece of its mysterious power.

Իլեուս — Բրազիլիայի կակաոյի տարածաշրջանի սիրտը։ Իլեուսը, որը գտնվում է Բայիա նահանգի ափին, բազմազան պատմություն ունեցող գունեղ քաղաք է, որը հայտնի է որպես Բրազիլիայում կակաոյի արդյունաբերության կենտրոն։ Այն հիմնադրվել է 1534 թվականին և XIX–XX դարերում դարձել է տարածաշրջանի տնտեսական և մշակութային կարևոր հանգույց։ Քաղաքը շրջապատված է տրոպիկական անտառներով և երկար ավազով ծածկված ավազափայլերով, ինչը ստեղծում է բնական և պատմական յուրահատուկ համադրություն։ Կոլոնիան эпохային ճարտարապետությունը, ներառյալ Սուրբ Սեբաստիայի տաճարը և կակաոի բարոնների հին առանձնատները, Իլեուսին առանձնահատուկ հմայք է տալիս։

Իլեուսը հայտնի է նաև որպես Ժորժե Ամադուի հայրենիք՝ Բրազիլիայի ամենահայտնի գրողներից մեկը, որը մշտապես հիշատակել է քաղաքը իր վեպերում։ Ամադուի տուն-թանգարանում այցելուները կարող են ավելին իմանալ նրա կյանքի և գրականության մասին, որը խորը կապված է քաղաքի պատմության հետ։ Տուրիստները գալիս են Իլեուս՝ ոչ միայն ավազափայլերից վայելելու, այլև տարածաշրջանի մշակույթից՝ ավանդական խոհարարությունից մինչև փառատոններ։ Այնտեղից մոտ է Ունա արգելոցը, որտեղ հնարավոր է տեսնել հազվադեպ կենդանիներ, այդ թվում՝ վտանգված ոսկե առյուծող թամարիններ։

Rio de Janeiro is the second-most populous municipality in Brazil and the sixth-most populous in the Americas. The metropolis is anchor to the Rio de Janeiro metropolitan area, the second-most populous metropolitan area in Brazil and sixth-most populous in the Americas. Rio de Janeiro is the capital of the state of Rio de Janeiro, Brazil's third-most populous state. Part of the city has been designated as a World Heritage Site, named "Rio de Janeiro: CariocaLandscapes between the Mountain and the Sea", by UNESCO on 1 July 2012 as a Cultural Landscape.

Founded in 1565 by the Portuguese, the city was initially the seat of the Captaincy of Rio de Janeiro, a domain of the Portuguese Empire. Later, in 1763, it became the capital of the State of Brazil, a state of the Portuguese Empire. In 1808, when the Portuguese Royal Court transferred itself from Portugal to Brazil, Rio de Janeiro became the chosen seat of the court of Queen Maria I of Portugal, who subsequently, in 1815, under the leadership of her son, the Prince Regent, and future King João VI of Portugal, raised Brazil to the dignity of a kingdom, within the United Kingdom of Portugal, Brazil, and Algarves. Rio stayed the capital of the pluricontinental Lusitanian monarchy until 1822, when the War of Brazilian Independence began. This is one of the few instances in history that the capital of a colonising country officially shifted to a city in one of its colonies. Rio de Janeiro subsequently served as the capital of the independent monarchy, the Empire of Brazil, until 1889, and then the capital of a republican Brazil until 1960 when the capital was transferred to Brasília.