Բրիջթաունը Բարբադոսի մայրաքաղաքն ու ամենամեծ քաղաքն է։ Նախկինում հայտնի էր որպես Սեն Մայքլի քաղաք, իսկ այժմյան Մեծ Բրիջթաունի տարածքը գտնվում է Սեն Մայքլ ծխում։ Տեղացիները երբեմն անվանում են այն «Քաղաք», սակայն առավել հաճախ պարզապես «Թաուն»։ 2014 թվականի տվյալներով մետրոպոլիտենային շրջանի բնակչությունը կազմում էր մոտավորապես 110,000։

Բրիջթաունի նավահանգիստը գտնվում է Քարլայլի ծոցի ափին (13.106° հս․ լ, 59.632° ար․ երկ․)՝ կղզու հարավ-արևմտյան մասում։ Մեծ Բրիջթաունի որոշ հատվածներ (որոնք պայմանականորեն սահմանվում են ABC մայրուղով) մոտ են հարևան Քրայսթ Չերչ և Սենթ Ջեյմս ծխերի սահմաններին։ Բարբադոսի Գրանտլի Ադամս միջազգային օդանավակայանը գտնվում է քաղաքի կենտրոնից 16 կմ դեպի հարավ-արևելք և ունի ամենօրյա թռիչքներ դեպի Միացյալ Թագավորություն, ԱՄՆ, Կանադա և Կարիբյան տարածաշրջան։ Այժմ քաղաքը չունի տեղական ինքնակառավարման մարմին, սակայն հանդիսանում է ազգային խորհրդարանի ընտրատարածք։ 1950-60-ականների Բրիտանական Արևմտյան Հնդկաստանի կարճաժամկետ դաշնության ժամանակ Բրիջթաունը համարվում էր դաշնային մայրաքաղաքի հնարավոր թեկնածու քաղաքներից մեկը։

Քաղաքի ներկայիս վայրը հիմնադրվել է անգլիացի վերաբնակիչների կողմից 1628 թվականին։ Մինչ այդ Սըր Ուիլյամ Կուրթենի ղեկավարությամբ բնակեցում եղել է Սենթ Ջեյմս Թաունում։ Բրիջթաունը Կարիբյան տարածաշրջանի կարևոր զբոսաշրջային ուղղություններից մեկն է, ինչպես նաև ֆինանսական, տեղեկատվական, համաժողովային կենտրոն և նավային զբոսաշրջության հանգույց։ 2011 թվականի հունիսի 25-ին «Պատմական Բրիջթաունը և դրա կայազորը» ընդգրկվել է ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։

Քինգսթաունը Սենթ Վինսենթի և Գրենադինների մայրաքաղաքը և ամենամեծ քաղաքն է, որը գտնվում է Սենթ Վինսենթ կղզու արևմտյան ափին՝ Կարիբյան ծովում: Քաղաքը հայտնի է իր գաղութային ճարտարապետությամբ, նեղ փողոցներով, գունեղ շենքերով և օվկիանոսի հիասքանչ տեսարաններով: Քինգսթաունի բուսաբանական այգին, որը հիմնադրվել է 1765 թվականին, համարվում է Կարիբյան տարածաշրջանի ամենահին այգիներից մեկը: Այգում զբոսնելիս կարելի է վայելել էկզոտիկ բույսերն ու գեղատեսիլ բնապատկերները։

Քինգսթաունը նաև կարևոր առևտրային և մշակութային կենտրոն է: Քաղաքում հաճախ անցկացվում են կարնավալային շքերթներ և տեղական փառատոններ, որոնք արտացոլում են կղզու հարուստ մշակույթն ու ավանդույթները: Պատմության սիրահարների համար հետաքրքիր վայր է Ֆորտ Շարլոթ ամրոցը, որը կառուցվել է 18-րդ դարում և որն առաջարկում է հիասքանչ համայնապատկերային տեսարան դեպի նավահանգիստ և ափամերձ տարածքներ: Քինգսթաունը համադրում է հին գաղութային քաղաքի հմայքն ու ժամանակակից կյանքի աշխուժությունը՝ դարձնելով այն գրավիչ ինչպես զբոսաշրջիկների, այնպես էլ նրանց համար, ովքեր ցանկանում են զգալ կղզու առօրյա կյանքը։

Ֆորթ-դե-Ֆրանս - Մարտինիկայի սիրտ
Ֆորթ-դե-Ֆրանսը Մարտինիկա կղզու մայրաքաղաքն է, որը գտնվում է կղզու հարավային արևմուտքում։ Այս գեղատեսիլ նավահանգստային քաղաքը համակցում է ֆրանսիական էլեգանտությունը և Կարիբյան էկզոտիկան։ Շրջելով դրա փողոցներով՝ այցելուները կարող են վայելել հին ճարտարապետությունը, տեղական շուկաների մթնոլորտը և հիանալի տեսարաններ ծոցին։ Կառուցվածքների գլխավոր նշանավոր կառույցը Ֆորթ-դե-Ֆրանսի ամրոցն է, որտեղից բացվում է պանորամիկ տեսարան քաղաքին և կղզուն։
Ֆորթ-դե-Ֆրանսը այցելուներին առաջարկում է հարուստ մշակութային փորձ՝ թանգարանների այց, այդ թվում՝ Մարտինիկայի թանգարանը, տեղական խոհանոցի և ավանդույթների ճանաչում։ Կղզու բնությունը mesmerizing է. սպիտակ ավազով տեսարաններ, պալմաններ, տրոպիկ անտառներ և հրաբուխներ՝ այն դարձնելով իդեալական վայր հանգստանալու և բացահայտելու Կարիբյան տարածաշրջանի եզակի մշակույթը։

Պուենտ-ա-Պիտրն Գվադելուպայի ամենամեծ քաղաքն ու տնտեսական կենտրոնն է, որը գտնվում է Գրանդ-Տեր կղզում՝ Կարիբյան ծովում։ Հիմնադրվել է 18-րդ դարում և մինչ այսօր պահպանել է գաղութային ճարտարապետության տարրեր՝ հանդիսանալով նաև տարածաշրջանի կարևոր նավահանգիստ։ Ակտիվ շուկաները, ինչպիսիք են Սեն-Անտուանի շուկան, ճանապարհորդներին հրավիրում են բացահայտելու տեղական մթնոլորտը, համտեսելու համեմունքներ, արևադարձային մրգեր և ձեռագործ իրեր։ Քաղաքի պատմական կենտրոնը նեղ փողոցներով և կրեոլական ոճի շենքերով արտացոլում է ֆրանսիական և կարիբյան մշակույթների հարուստ խառնուրդը։

Պուենտ-ա-Պիտրը նաև մեկնարկային կետ է Գվադելուպայի բնական հրաշքները ուսումնասիրելու համար։ Մոտակայքում գտնվում են Գվադելուպայի Ազգային պարկն ու Լա Սուֆրիեր հրաբուխը, որոնք գրավում են արկածասերներին։ Պատմությամբ հետաքրքրվողները կարող են այցելել ACTe Հուշահամալիրը՝ նվիրված ստրկության պատմությանը։ Մշակութային ժառանգության, կենսունակ մթնոլորտի և հարմար տեղակայման շնորհիվ Պուենտ-ա-Պիտրը շարունակում է մնալ գրավիչ ուղղություն նրանց համար, ովքեր փնտրում են իսկական կարիբյան տպավորություններ։

Dominica, officially the Commonwealth of Dominica, is an island country in the West Indies. The capital, Roseau, is located on the western side of the island. It is part of the Windward Islands in the Lesser Antilles archipelago in the Caribbean Sea. The island is located near Guadeloupe to the northwest and Martinique to the south-southeast. Its area is 750 km2 (290 sq mi), and the highest point is Morne Diablotins, at 1,447 m (4,747 ft) in elevation. The population was 71,293 at the 2011 census. The Commonwealth of Dominica is one of the Caribbean's few republics.

The island was originally inhabited by the Kalinago and later colonised by Europeans, predominantly by the French from the 1690s to 1763. Columbus is said to have passed the island on Sunday 3 November 1493, and the island's name is derived from the Latin for "Sunday". Great Britain took possession in 1763 after the Seven Years' War, and it gradually established English as its official language. The island republic gained independence in 1978.

Its name is pronounced with emphasis on the third syllable, related to its French name of Dominique. Dominica has been nicknamed the "Nature Isle of the Caribbean" for its natural environment. It is the youngest island in the Lesser Antilles, and in fact it is still being formed by geothermal-volcanic activity, as evidenced by the world's second-largest hot spring, called Boiling Lake. The island has lush mountainous rainforests, and it is the home of many rare plants, animals, and bird species. There are xeric areas in some of the western coastal regions, but heavy rainfall occurs inland. The Sisserou parrot, also known as the imperial amazon and found only on Dominica, is the island's national bird and featured on the national flag, which is one of only two national flags containing the color purple.

Ֆորթ-դե-Ֆրանս - Մարտինիկայի սիրտ
Ֆորթ-դե-Ֆրանսը Մարտինիկա կղզու մայրաքաղաքն է, որը գտնվում է կղզու հարավային արևմուտքում։ Այս գեղատեսիլ նավահանգստային քաղաքը համակցում է ֆրանսիական էլեգանտությունը և Կարիբյան էկզոտիկան։ Շրջելով դրա փողոցներով՝ այցելուները կարող են վայելել հին ճարտարապետությունը, տեղական շուկաների մթնոլորտը և հիանալի տեսարաններ ծոցին։ Կառուցվածքների գլխավոր նշանավոր կառույցը Ֆորթ-դե-Ֆրանսի ամրոցն է, որտեղից բացվում է պանորամիկ տեսարան քաղաքին և կղզուն։
Ֆորթ-դե-Ֆրանսը այցելուներին առաջարկում է հարուստ մշակութային փորձ՝ թանգարանների այց, այդ թվում՝ Մարտինիկայի թանգարանը, տեղական խոհանոցի և ավանդույթների ճանաչում։ Կղզու բնությունը mesmerizing է. սպիտակ ավազով տեսարաններ, պալմաններ, տրոպիկ անտառներ և հրաբուխներ՝ այն դարձնելով իդեալական վայր հանգստանալու և բացահայտելու Կարիբյան տարածաշրջանի եզակի մշակույթը։

Պուենտ-ա-Պիտրն Գվադելուպայի ամենամեծ քաղաքն ու տնտեսական կենտրոնն է, որը գտնվում է Գրանդ-Տեր կղզում՝ Կարիբյան ծովում։ Հիմնադրվել է 18-րդ դարում և մինչ այսօր պահպանել է գաղութային ճարտարապետության տարրեր՝ հանդիսանալով նաև տարածաշրջանի կարևոր նավահանգիստ։ Ակտիվ շուկաները, ինչպիսիք են Սեն-Անտուանի շուկան, ճանապարհորդներին հրավիրում են բացահայտելու տեղական մթնոլորտը, համտեսելու համեմունքներ, արևադարձային մրգեր և ձեռագործ իրեր։ Քաղաքի պատմական կենտրոնը նեղ փողոցներով և կրեոլական ոճի շենքերով արտացոլում է ֆրանսիական և կարիբյան մշակույթների հարուստ խառնուրդը։

Պուենտ-ա-Պիտրը նաև մեկնարկային կետ է Գվադելուպայի բնական հրաշքները ուսումնասիրելու համար։ Մոտակայքում գտնվում են Գվադելուպայի Ազգային պարկն ու Լա Սուֆրիեր հրաբուխը, որոնք գրավում են արկածասերներին։ Պատմությամբ հետաքրքրվողները կարող են այցելել ACTe Հուշահամալիրը՝ նվիրված ստրկության պատմությանը։ Մշակութային ժառանգության, կենսունակ մթնոլորտի և հարմար տեղակայման շնորհիվ Պուենտ-ա-Պիտրը շարունակում է մնալ գրավիչ ուղղություն նրանց համար, ովքեր փնտրում են իսկական կարիբյան տպավորություններ։

Բրիջթաունը Բարբադոսի մայրաքաղաքն ու ամենամեծ քաղաքն է։ Նախկինում հայտնի էր որպես Սեն Մայքլի քաղաք, իսկ այժմյան Մեծ Բրիջթաունի տարածքը գտնվում է Սեն Մայքլ ծխում։ Տեղացիները երբեմն անվանում են այն «Քաղաք», սակայն առավել հաճախ պարզապես «Թաուն»։ 2014 թվականի տվյալներով մետրոպոլիտենային շրջանի բնակչությունը կազմում էր մոտավորապես 110,000։

Բրիջթաունի նավահանգիստը գտնվում է Քարլայլի ծոցի ափին (13.106° հս․ լ, 59.632° ար․ երկ․)՝ կղզու հարավ-արևմտյան մասում։ Մեծ Բրիջթաունի որոշ հատվածներ (որոնք պայմանականորեն սահմանվում են ABC մայրուղով) մոտ են հարևան Քրայսթ Չերչ և Սենթ Ջեյմս ծխերի սահմաններին։ Բարբադոսի Գրանտլի Ադամս միջազգային օդանավակայանը գտնվում է քաղաքի կենտրոնից 16 կմ դեպի հարավ-արևելք և ունի ամենօրյա թռիչքներ դեպի Միացյալ Թագավորություն, ԱՄՆ, Կանադա և Կարիբյան տարածաշրջան։ Այժմ քաղաքը չունի տեղական ինքնակառավարման մարմին, սակայն հանդիսանում է ազգային խորհրդարանի ընտրատարածք։ 1950-60-ականների Բրիտանական Արևմտյան Հնդկաստանի կարճաժամկետ դաշնության ժամանակ Բրիջթաունը համարվում էր դաշնային մայրաքաղաքի հնարավոր թեկնածու քաղաքներից մեկը։

Քաղաքի ներկայիս վայրը հիմնադրվել է անգլիացի վերաբնակիչների կողմից 1628 թվականին։ Մինչ այդ Սըր Ուիլյամ Կուրթենի ղեկավարությամբ բնակեցում եղել է Սենթ Ջեյմս Թաունում։ Բրիջթաունը Կարիբյան տարածաշրջանի կարևոր զբոսաշրջային ուղղություններից մեկն է, ինչպես նաև ֆինանսական, տեղեկատվական, համաժողովային կենտրոն և նավային զբոսաշրջության հանգույց։ 2011 թվականի հունիսի 25-ին «Պատմական Բրիջթաունը և դրա կայազորը» ընդգրկվել է ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։