Rio de Janeiro is the second-most populous municipality in Brazil and the sixth-most populous in the Americas. The metropolis is anchor to the Rio de Janeiro metropolitan area, the second-most populous metropolitan area in Brazil and sixth-most populous in the Americas. Rio de Janeiro is the capital of the state of Rio de Janeiro, Brazil's third-most populous state. Part of the city has been designated as a World Heritage Site, named "Rio de Janeiro: CariocaLandscapes between the Mountain and the Sea", by UNESCO on 1 July 2012 as a Cultural Landscape.

Founded in 1565 by the Portuguese, the city was initially the seat of the Captaincy of Rio de Janeiro, a domain of the Portuguese Empire. Later, in 1763, it became the capital of the State of Brazil, a state of the Portuguese Empire. In 1808, when the Portuguese Royal Court transferred itself from Portugal to Brazil, Rio de Janeiro became the chosen seat of the court of Queen Maria I of Portugal, who subsequently, in 1815, under the leadership of her son, the Prince Regent, and future King João VI of Portugal, raised Brazil to the dignity of a kingdom, within the United Kingdom of Portugal, Brazil, and Algarves. Rio stayed the capital of the pluricontinental Lusitanian monarchy until 1822, when the War of Brazilian Independence began. This is one of the few instances in history that the capital of a colonising country officially shifted to a city in one of its colonies. Rio de Janeiro subsequently served as the capital of the independent monarchy, the Empire of Brazil, until 1889, and then the capital of a republican Brazil until 1960 when the capital was transferred to Brasília.

Մասեյո — արևադարձային դրախտ Բրազիլիայի հյուսիսարևելքում
Մասեյոն՝ Ալագոաս նահանգի մայրաքաղաքը, գտնվում է Ատլանտյան օվկիանոսի և Մունդաու լագունի միջև։ Քաղաքը հայտնի է իր սպիտակավուն ավազով ծածկված լողափերով, արմավենիներով, փիրուզագույն ջրերով և բնական լողավազաններով։ Շոգ կլիման, հանգիստ ջրերը և գունեղ մարջանային խութերը գրավում են զբոսաշրջիկներին ողջ տարվա ընթացքում։ Պոնտա Վերդե և Պայուսարա լողափերը համարվում են Բրազիլիայի ամենագեղեցիկներից, հատկապես շնորհիվ ավանդական «ժանգադա» նավակների, որոնք դարձել են քաղաքի խորհրդանիշը։

Բացի լողափային հանգստից, Մասեյոն առաջարկում է մշակութային հարուստ փորձառություններ՝ արհեստների տոնավաճառներ, վարժարաններ, ավանդական պարեր և խոհանոց, որը միավորում է աֆրիկյան, պորտուգալական և բնիկ ազդեցությունները։ Լագունում նավարկությունը հնարավորություն է տալիս տեսնելու մանգրե անտառներ և փոքր կղզիներ։ Մասեյոն հաճախ համարվում է Բրազիլիայի ամենագեղատեսիլ ծովափնյա քաղաքներից մեկը՝ իր հանգիստ կենսակերպով և ջերմ հյուրընկալությամբ։

Salvador is the capital of Bahia state and was formerly the first capital of Brazil. Salvador is known for its endless number of churches, as well as for being a land of majestic fortresses. After visiting these places, it is also worth taking a look at the Chapada Diamantina National Park – the most interesting natural park in Brazil. In Salvador, there reigns an atmosphere of joy, revelry, and holidays – this is due to the fact that the local population was influenced by Africa. In Salvador, you can always admire the natural beauty of this area. You will be enchanted by the sensuality of this land, and you will be able to discover a piece of its mysterious power.

Իլեուս — Բրազիլիայի կակաոյի տարածաշրջանի սիրտը։ Իլեուսը, որը գտնվում է Բայիա նահանգի ափին, բազմազան պատմություն ունեցող գունեղ քաղաք է, որը հայտնի է որպես Բրազիլիայում կակաոյի արդյունաբերության կենտրոն։ Այն հիմնադրվել է 1534 թվականին և XIX–XX դարերում դարձել է տարածաշրջանի տնտեսական և մշակութային կարևոր հանգույց։ Քաղաքը շրջապատված է տրոպիկական անտառներով և երկար ավազով ծածկված ավազափայլերով, ինչը ստեղծում է բնական և պատմական յուրահատուկ համադրություն։ Կոլոնիան эпохային ճարտարապետությունը, ներառյալ Սուրբ Սեբաստիայի տաճարը և կակաոի բարոնների հին առանձնատները, Իլեուսին առանձնահատուկ հմայք է տալիս։

Իլեուսը հայտնի է նաև որպես Ժորժե Ամադուի հայրենիք՝ Բրազիլիայի ամենահայտնի գրողներից մեկը, որը մշտապես հիշատակել է քաղաքը իր վեպերում։ Ամադուի տուն-թանգարանում այցելուները կարող են ավելին իմանալ նրա կյանքի և գրականության մասին, որը խորը կապված է քաղաքի պատմության հետ։ Տուրիստները գալիս են Իլեուս՝ ոչ միայն ավազափայլերից վայելելու, այլև տարածաշրջանի մշակույթից՝ ավանդական խոհարարությունից մինչև փառատոններ։ Այնտեղից մոտ է Ունա արգելոցը, որտեղ հնարավոր է տեսնել հազվադեպ կենդանիներ, այդ թվում՝ վտանգված ոսկե առյուծող թամարիններ։

Rio de Janeiro is the second-most populous municipality in Brazil and the sixth-most populous in the Americas. The metropolis is anchor to the Rio de Janeiro metropolitan area, the second-most populous metropolitan area in Brazil and sixth-most populous in the Americas. Rio de Janeiro is the capital of the state of Rio de Janeiro, Brazil's third-most populous state. Part of the city has been designated as a World Heritage Site, named "Rio de Janeiro: CariocaLandscapes between the Mountain and the Sea", by UNESCO on 1 July 2012 as a Cultural Landscape.

Founded in 1565 by the Portuguese, the city was initially the seat of the Captaincy of Rio de Janeiro, a domain of the Portuguese Empire. Later, in 1763, it became the capital of the State of Brazil, a state of the Portuguese Empire. In 1808, when the Portuguese Royal Court transferred itself from Portugal to Brazil, Rio de Janeiro became the chosen seat of the court of Queen Maria I of Portugal, who subsequently, in 1815, under the leadership of her son, the Prince Regent, and future King João VI of Portugal, raised Brazil to the dignity of a kingdom, within the United Kingdom of Portugal, Brazil, and Algarves. Rio stayed the capital of the pluricontinental Lusitanian monarchy until 1822, when the War of Brazilian Independence began. This is one of the few instances in history that the capital of a colonising country officially shifted to a city in one of its colonies. Rio de Janeiro subsequently served as the capital of the independent monarchy, the Empire of Brazil, until 1889, and then the capital of a republican Brazil until 1960 when the capital was transferred to Brasília.