Լե Ավր — նավահանգիստային քաղաք Ֆրանսիայի հյուսիս-արևմուտքում, Լա-Մանշի ափին, որը կարևոր ծովային առևտրի և նավաշինության կենտրոն է։ Հիմնվել է XVI դարում, Լե Ավրը արագ զարգացավ իր ռազմավարական դիրքի շնորհիվ և դարձավ երկրի ամենամեծ նավահանգիստներից մեկը։ Քաղաքը հայտնի է իր մոդեռնիստական ճարտարապետությամբ, որը խնամքով նախագծվել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավերածություններից հետո։ 2005 թվականին քաղաքի պատմական կենտրոնը ներառվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում, և Օգյուստ Պերեի նախագծած նշանավոր ճարտարապետական համալիրն դարձել է քաղաքի ինքնության կարևոր մաս։

Այսօր Լե Ավրն գրավում է զբոսաշրջիկներին իր եզակի մթնոլորտով՝ հին և նոր տարրերի համադրությամբ։ Գլխավոր տեսարժան վայրերից է Նոտր-Դամ-դե-Գրավը, ինչպես նաև Դյունկիրկի մշակույթի կենտրոնը, որտեղ տեղի են ունենում համերգներ, ցուցահանդեսներ և թատրոնական ներկայացումներ։ Մարզային пляժները և promenade-ները իդեալական վայրեր են զբոսանքի և հանգստի համար, իսկ բազմաթիվ ռեստորաններ առաջարկում են թարմ ծովամթերք։ Լե Ավրը նաև դարձել է կարևոր մշակութային և տնտեսական կենտրոն, որը հյուրընկալում է այցելուներին ոչ միայն Ֆրանսիայից, այլև ամբողջ աշխարհից։

A Coruña is a city and municipality of Galicia, Spain. It is the second most populated city in the autonomous community and seventeenth overall in the country. The city is the provincial capital of the province of the same name, having also served as political capital of the Kingdom of Galicia from the 16th to the 19th centuries, and as a regional administrative centre between 1833 and 1982, before being replaced by Santiago de Compostela.

A Coruña is a busy port located on a promontory in the Golfo Ártabro, a large gulf on the Atlantic Ocean. It provides a distribution point for agricultural goods from the region.

Madeira, officially the Autonomous Region of Madeira, is one of the two autonomous regions of Portugal (along with the Azores). It is an archipelago situated in the north Atlantic Ocean, southwest of Portugal. Its total population was estimated in 2011 at 267,785. The capital of Madeira is Funchal, which is located on the main island's south coast.

The archipelago is just under 400 kilometres (250 mi) north of Tenerife, Canary Islands. Bermuda and Madeira, a few time zones apart, are the only land in the Atlantic on the 32nd parallel north. It includes the islands of Madeira, Porto Santo, and the Desertas, administered together with the separate archipelago of the Savage Islands. The region has political and administrative autonomy through the Administrative Political Statue of the Autonomous Region of Madeiraprovided for in the Portuguese Constitution. The autonomous region is an integral part of the European Union as an outermost region.

Salvador is the capital of Bahia state and was formerly the first capital of Brazil. Salvador is known for its endless number of churches, as well as for being a land of majestic fortresses. After visiting these places, it is also worth taking a look at the Chapada Diamantina National Park – the most interesting natural park in Brazil. In Salvador, there reigns an atmosphere of joy, revelry, and holidays – this is due to the fact that the local population was influenced by Africa. In Salvador, you can always admire the natural beauty of this area. You will be enchanted by the sensuality of this land, and you will be able to discover a piece of its mysterious power.

Իլեուս — Բրազիլիայի կակաոյի տարածաշրջանի սիրտը։ Իլեուսը, որը գտնվում է Բայիա նահանգի ափին, բազմազան պատմություն ունեցող գունեղ քաղաք է, որը հայտնի է որպես Բրազիլիայում կակաոյի արդյունաբերության կենտրոն։ Այն հիմնադրվել է 1534 թվականին և XIX–XX դարերում դարձել է տարածաշրջանի տնտեսական և մշակութային կարևոր հանգույց։ Քաղաքը շրջապատված է տրոպիկական անտառներով և երկար ավազով ծածկված ավազափայլերով, ինչը ստեղծում է բնական և պատմական յուրահատուկ համադրություն։ Կոլոնիան эпохային ճարտարապետությունը, ներառյալ Սուրբ Սեբաստիայի տաճարը և կակաոի բարոնների հին առանձնատները, Իլեուսին առանձնահատուկ հմայք է տալիս։

Իլեուսը հայտնի է նաև որպես Ժորժե Ամադուի հայրենիք՝ Բրազիլիայի ամենահայտնի գրողներից մեկը, որը մշտապես հիշատակել է քաղաքը իր վեպերում։ Ամադուի տուն-թանգարանում այցելուները կարող են ավելին իմանալ նրա կյանքի և գրականության մասին, որը խորը կապված է քաղաքի պատմության հետ։ Տուրիստները գալիս են Իլեուս՝ ոչ միայն ավազափայլերից վայելելու, այլև տարածաշրջանի մշակույթից՝ ավանդական խոհարարությունից մինչև փառատոններ։ Այնտեղից մոտ է Ունա արգելոցը, որտեղ հնարավոր է տեսնել հազվադեպ կենդանիներ, այդ թվում՝ վտանգված ոսկե առյուծող թամարիններ։

Արմասաու դուս Բուզիուսը, հաճախ պարզապես Բուզիուս անվամբ, հանգստյան քաղաք է և համայնք Բրազիլիայի Ռիո դե Ժանեյրո նահանգում։ 2012 թվականին բնակչությունը կազմել է 23,463 մարդ, իսկ տարածքը՝ 69 կմ²։ Այսօր Բուզիուսը հայտնի հանգստավայր է, հատկապես բրազիլացիների և արգենտինացիների շրջանում։​

20-րդ դարի սկզբում Բուզիուսը գրեթե անհայտ ձկնորսական գյուղ էր։ Այսպես մնաց մինչև 1964 թվականը, երբ ֆրանսիացի դերասանուհի Բրիջիթ Բարդոն այցելեց Բուզիուս։ Այդ պահից սկսած, Բուզիուսը դարձավ Ռիո դե Ժանեյրոյի բարձր հասարակության սիրելի վայրը, ովքեր ցանկանում էին փախչել քաղաքի աղմուկից և վայելել թերակղզու առաջարկած ավելի քան 23 լողափերը։ Քաղաքը վերածվեց միջազգային զբոսաշրջային ուղղության։​

Այսօր թերակղզին առաջարկում է հանգստություն, անմիջական կապ բնության հետ և գեղատեսիլ տեսարաններ։ Արևմտյան ափի լողափերը ունեն հանգիստ, պարզ ջրեր, մինչդեռ արևելյան ափի լողափերը, որոնք բաց են դեպի բաց ծովը, ավելի վայրի են և գրավում են սերֆինգի և ջրային սպորտերի սիրահարներին։ Քաղաքի ամենահայտնի լողափերից են Ազեդան, Ֆերրադուրան, Ժոաո Ֆերնանդեսը և Արմասաուն։ Երեկոյան Բուզիուսի գլխավոր փողոցը՝ Ռուա դաս Պեդրասը, առաջարկում է ակտիվ գիշերային կյանք և խանութների ու ռեստորանների լայն ընտրանի։

Rio de Janeiro is the second-most populous municipality in Brazil and the sixth-most populous in the Americas. The metropolis is anchor to the Rio de Janeiro metropolitan area, the second-most populous metropolitan area in Brazil and sixth-most populous in the Americas. Rio de Janeiro is the capital of the state of Rio de Janeiro, Brazil's third-most populous state. Part of the city has been designated as a World Heritage Site, named "Rio de Janeiro: CariocaLandscapes between the Mountain and the Sea", by UNESCO on 1 July 2012 as a Cultural Landscape.

Founded in 1565 by the Portuguese, the city was initially the seat of the Captaincy of Rio de Janeiro, a domain of the Portuguese Empire. Later, in 1763, it became the capital of the State of Brazil, a state of the Portuguese Empire. In 1808, when the Portuguese Royal Court transferred itself from Portugal to Brazil, Rio de Janeiro became the chosen seat of the court of Queen Maria I of Portugal, who subsequently, in 1815, under the leadership of her son, the Prince Regent, and future King João VI of Portugal, raised Brazil to the dignity of a kingdom, within the United Kingdom of Portugal, Brazil, and Algarves. Rio stayed the capital of the pluricontinental Lusitanian monarchy until 1822, when the War of Brazilian Independence began. This is one of the few instances in history that the capital of a colonising country officially shifted to a city in one of its colonies. Rio de Janeiro subsequently served as the capital of the independent monarchy, the Empire of Brazil, until 1889, and then the capital of a republican Brazil until 1960 when the capital was transferred to Brasília.